En het zit er al weer op...........

Een vrij lang verslag dit keer, omdat even de tijd ontbrak om een tussentijds verslag te plaatsen. Maar we zullen proberen het zo kort mogelijk te houden!

Zaterdag 8 oktober 2016
Vandaag hebben we met Yvonne, Cora's achternicht, afgesproken in Radium Hot Springs. Precies om 13 uur staat ze voor onze camper. Wat een leuk mens! We duiken zo snel mogelijk het warme bad in en kletsen wel 2 uur. Dan moeten we de kou weer in en dat is niet fijn in een nat badpak.
Yvonne reed vervolgens voor ons uit naar haar huis in Cranbrook, zo'n 140 kilometer verderop. Daar zat Stephan, Yvonnes (huis)man al klaar met thee, koffie en zelfgebakken cake en koekjes. Wat een ontvangst! 's Avonds kwamen D.J. en Amy, hun zoon en zijn vriendin, mee-eten. Ze hadden hun fret Ruby meegenomen, zodat we niet onze hele vakantie verstoken zouden zijn van frettenknuffeltjes.

Zondag 9 oktober 2016
Na een relaxed ontbijt gaan we naar Fort Steele, een historisch dorpje in de buurt van Cranbrook. Omdat het Thanksgiving is, zijn er extra activiteiten. Zo kun je tegen betaling van een donatie je eigen aardappels uit het veld halen of wat specialiteiten van het traditionele Thanksgiving-dinner proeven. Er speelt een bandje (uit die tijd) en je kunt een rondje met een huifkar maken.
's Middags buigen we ons weer eens over de Zalm-stamboom. De stamboom ging tot op heden terug tot 1795, maar inmiddels tot maar liefst 1615!
's Avonds zette Stephan een fantastisch Thanksgiving-dinner op tafel. D.J. en Amy kwamen ook weer (maar dan zonder Ruby) en ook Christopher schoof aan. Dat is de jongste zoon van Yvonne en Stephan. Hij heeft Asperger en woont in de 'basement' van het huis.

Maandag 10 oktober 2016
Als we wakker worden, sneeuwt het. Even later zijn nog net de hertjes te zien die in de tuin van de buren wat lekkers proberen te vinden. Vandaag nemen we afscheid van de familie Zalm-Brien. We hebben een lange rit voor de boeg, zo'n 450 kilometer. Onderweg rijden we over een aantal bergpassen, 1 is er geen pretje door sneeuw en wind. Maar richting Osoyoos (een bekende grensplaats met de VS) is er geen sneeuw te bekennen. Dit gebied lijkt meer op woestijn en is wat warmer. Onderweg passeren we weer de tijdlijn tussen Mountain-time en Pacific-time en gaat de klok dus weer een uur terug.
Op de camping kiezen we voor een plekje aan de waterkant. Het waait behoorlijk hard dus lekker aan de waterkant zitten is er niet bij.

Dinsdag 11 oktober 2016
We worden wakker van een hoop herrie. Het lijkt alsof er constant helikopters overvliegen. Het zijn echter een soort windmolens die in de (wijn)velden staan. Maar die dan niet op wind gaan. We vermoeden dat het waterpompen zijn. Wat een herrie!
We rijden vandaag naar Hope, weer een afwijking van onze oorspronkelijke route. In Hope zijn de Othello tunnels, oude spoortunnels die vóór de 1e wereldoorlog door de bergen zijn aangelegd. Het waren er oorspronkelijk 13, maar in 1956 is het merendeel weggespoeld.
Daarna rijden we nog naar een regionaal park, waar we parende zalmen zien. Dat gaat er niet zachtzinnig aan toe!
Het stadje zelf is ook leuk. In de hoofdstraten staan vele houten beelden.

Woensdag 12 oktober 2016
Vandaag rijden we naar Aldergrove, waar we onze reis ook begonnen, bij Cora's achterneef Tom. We lunchen in het stadje en vinden zowaar wat frettenspulletjes in de plaatselijke dierenwinkel.
's Avonds zijn we uit eten geweest met Tom en zijn huisgenote Katlyn. Morgen willen we een dagje Vancouver doen, maar er wordt slecht weer verwacht.

Donderdag 13 oktober 2016
Als we opstaan giet het, dus we gaan niet naar Vancouver. We gaan naar het plaatselijke Flight Museum. Daar staan (en hangen) diverse oude vliegtuigen. Het wordt volledig gerund door vrijwilligers. Zij bouwen ook een tweetal vliegtuigen uit de 1e wereldoorlog na. Volgend jaar is de 100ste herdenking en dan willen ze beide vliegtuigen vliegend hebben.
Daarna shoppen we nog wat, Johan vindt in een winkel (Dollarama, een soort euro-shop) allerlei Halloween-artikelen die hij voor zijn Lotuswerk kan gebruiken.
We zijn net vóór Tom bij zijn huis. Hij heeft zijn dochter Caitlyn uit Vancouver opgehaald, zodat wij ook met haar kennis kunnen maken. Huisgenote Katlyn maakt een lekkere maaltijd en de avond vliegt voorbij.

Vrijdag 14 oktober 2016
Al vroeg nemen we afscheid van Tom en Caitlyn. Tom brengt haar al vroeg terug naar Vancouver, omdat hij daar ook naar de tandarts moet. Van Kat nemen we wat later afscheid. Wij moeten vóór
12 uur de camper weer bij het verhuurbedrijf inleveren. De camper komt glansrijk door de 'keuring' heen. Vanwege de ongemakken met het slot van de deur krijgen we geld terug in plaats van dat we moeten bijbetalen omdat we iets teveel kilometers hebben gereden.
Het verhuurbedrijf brengt ons vervolgens naar het vliegveld. We proberen onze laatste dollars uit te geven maar de leukste winkels zitten op een plek waar wij niet kunnen komen. Een deel van de vertrekhal is namelijk uitsluitend voor reizigers naar de VS.
Net als op de heenweg hebben we 3 stoelen voor ons 2-en, erg fijn. Het vliegtuig vertrekt op tijd.

Zaterdag 15 oktober 2016
Om 11 uur landen we op Schiphol. Op de Polderbaan, dus het duurt even voordat we in de aankomsthal zijn. Voor de paspoortcontrole staat een lange rij. Daardoor draaiden onze koffers al hun rondjes op de bagageband.
We worden opgehaald door Ron, Johan zijn broer, en zijn moeder. We drinken nog even wat op Schiphol. En om even na 13 uur zijn we weer thuis. Het einde van een geweldige reis!